Mensen met langdurige psychische problematiek in Nederland ervaren een relatief lagere kwaliteit van leven en vaker gevoelens van eenzaamheid dan de algemene bevolking. Dit blijkt uit de voorjaarspeiling waaraan 697 leden van het panel Psychisch Gezien deelnamen.

Dit landelijke panel bestaat uit 1.500 mensen met een langdurige mentale aandoening. Gemiddeld geven zij hun leven een 6,3. Dit is lager dan het landelijk gemiddelde van 7,5. Vooral op het gebied van psychische en lichamelijke gezondheid geven de deelnemers een lager cijfer. Daarnaast voelt 79% van de panelleden zich eenzaam, 38% geeft zelfs aan ernstig eenzaam te zijn.

Hoewel 71% van de panelleden zorg krijgt van de ggz, geeft 23% aan onvoldoende professionele zorg te ontvangen. Dit komt doordat zij geen zorg krijgen terwijl ze dit wel nodig hebben of omdat de ontvangen zorg niet toereikend is. Belangrijke oorzaken hiervoor zijn een gebrek aan geschikt zorgaanbod, onbegrip bij anderen over de hulpvraag en lange wachtlijsten.

Daarnaast heeft een aanzienlijk deel van de panelleden het gevoel niet of nauwelijks onderdeel te zijn van de samenleving. Weinig van hen hebben betaald werk en een kwart heeft zich in de afgelopen 12 maanden wel eens gediscrimineerd of achtergesteld gevoeld vanwege zijn of haar psychische problemen.

"Het overbruggen van deze achterstand in sociale inclusie en participatie is niet iets dat één partij alleen kan doen en is zeker niet iets dat alleen bij mensen met langdurige psychische problematiek ligt", is dan ook een van de conclusies van het rapport. "Het vereist een collectieve inspanning van de hele samenleving. Met focus op het vergroten van bewustwording en bestrijden van stigma, sterkere samenwerking tussen instanties en hulpverleners en het verbeteren van de toegang tot voorzieningen, sociale ontmoetingsplekken en de arbeidsmarkt."

Bron: Trimbos