Even van me afschrijven, maar ook op zoek naar een stukje (h)erkenning.

We kennen elkaar 5 jaar en sinds 4 jaar heb ik een aantrekken - afstoten relatie met mijn (ex)-vriendin. Op dit moment zijn we uit elkaar.
We hebben in die 5 jaar ongeveer 10 maand samengewoond waarna het ruim een jaar geleden uitging.
In die 5 jaar is de relatie een aantal maal uitgegaan, alle keren werden door haar geïnitieerd en zou het definitief zijn, maar uiteindelijk zoekt ze toch weer contact. Dat kan verschillen van een paar weken tot een paar maand.

In die 4 jaar ben ik veel dingen gaan herkennen, bepaalde patronen waarin zij leeft:
- erg zoekende wat ze wil in het leven, soms impulsief, dan weer dingen vermijden, twijfelen, het gaat alle kanten op
- de afgelopen 5 jaar is ze zeker 4x verhuisd, vrij recent nog, om uiteenlopende redenen, niet omdat het moet.
- zelfde geldt voor haar werk, bijna elk jaar hoppen van baan, inmiddels werkt ze nu 1,5 jaar bij een werkgever, maar ik merk vooral dat ze met veel dingen in haar hoofd zit over het werk. Wat anderen van haar vinden als leidinggevende, bepaalde mensen neigen te vermijden, erg verantwoordelijk voelen
- als ze het uitmaakt heeft ze snel een scharrel, omdat ze niet alleen kan zijn maar uiteindelijk keert ze weer terug naar mij
- ze heeft bepaalde angsten voor haar ouders, die alles voor haar bepaalden vroeger, streng in haar opvoeding en haar klein hielden
- vriendschappen stoppen, het ligt nooit aan haar
- soms komt er niets uit haar, slaapt ze veel, voelt ze zich somber en baalt ze dat ze haar planning voor die dag niet heeft kunnen doen, stemmingswisselingen
- A zeggen, maar B doen (bijv. zeggen naar sporten te gaan, maar uiteindelijk snacken op de bank).

Ze heeft me dit jaar 2x benaderd om te gaan onderzoeken samen wat er in zit, geeft aan dat ze wil zoeken naar hulp. Maar ik zie er niets van gebeuren.
Vorige maand stond ze ineens voor mijn deur, hebben we goede gesprekken gehad, maar merkte ik na 3 weken dat het ineens weer meer over haar ging dan over mij. Gebrek aan empathie, belerend. Waar ze anders soms best kon claimen was er nu meer afstand en wilde ze vaker alleen zijn, terwijl ik normaal gesproken juist wat afstand bewaarde en nu juist de behoefte had om haar 1-2x per week te zien. Alsof de dynamiek is omgedraaid.

Vorige week merkte ik dat als ik het over 'ons' wilde hebben dat ze telkens het onderwerp weer richting haar werk trok. En als ik daar wat van zei (wat het met me doet) dan krijg ik een verwijt of geïrriteerde reactie.
Ze is erg vol in haar hoofd met werk, nieuw appartement en slaapt onrustig. Het draait op dit moment alleen om haarzelf. Deze keer was het eigenlijk 2 weken aantrekken en dan na 2 weken toch weer langzaam afstoten.

Dit doet best wat met me. Ik merk dat ik in de helper rol zit, daar ben ik me bewust van en houdt wat afstand, maar het doet me telkens wel wat. Het is net of haar stemming ineens omslaat in die paar weken. Ik loop hiervoor bij een praktijkondersteuner en die zegt na een jaar dat ik niks mankeer, maar dat haar gedragingen mij (maar ook mijn ex) onrustig maken. En dat ik beter mijn grenzen moet gaan aangeven, ondanks dat je om haar geeft.

Ik heb het gevoel dat ze lijdt aan iets van borderline/bipolair, maar ook kenmerken van een verborgen narcist. Natuurlijk wil ik er geen label opplakken. 3 jaar terug had ze een diagnose van afhankelijk-/vermijdende persoonlijkheidsstoornis, 2 jaar was ze ineens klaar met therapie. Er is iets met haar, dat ziet ze zelf ook in maar zoekt geen hulp al zegt ze wel dat ze soms gek van zichzelf wordt en ik zoek vooral de erkenning, omdat ik soms echt twijfel aan mezelf, al die onrust en niet weten waar je aan toe bent. De praktijkondersteuner noemt het rouwen om een overleden persoon als ze weer het contact verbroken heeft en mij geblokkeerd heeft.
Soms maak ik me zorgen en denk ik terug naar de perioden dat het wel goed gaat.

Zijn er mensen die dit herkennen? Het is voor mij een beetje zoeken naar een soort bevestiging waar ze 'last' van heeft en ik dat niet bij mezelf moet zoeken. Zijn er ook fora of hulpgroepen waar je kunt praten over dit soort dingen?