Ik denk het wel.

Vanuit mijn eigen ervaring stoot ik tijdelijk de mensen af waar ik het meest van hou of geef. Ik doe dat eigenlijk uit bescherming voor hun, omdat ze dan even niet met mijn toxische gedachtengang te maken hebben of omdat ik gewoon in mezelf gekeerd wil zijn of een combinatie daarvan.

Maar als je er moeite mee heb om 3 dagen niks van hem te horen, kan je altijd aan hem vragen hoe hier mee om te gaan. Maak afspraken hierover. Duidelijkheid is altijd fijn.

Sterkte

Dankjewel voor je reactie Ferry
Ik heb hem gesproken en gevraagd hoe het zit tussen ons. Na 5 weken zegt hij nu opeens dat hij wel van me houd maar me niet mist en hij voelt het niet. Zo uit het niets terwijl hij mij twee dagen ervoor nog stuurt dat hij mij mist en dezelfde dag nog een bericht stuurt dat alles in orde is tussen ons maaf hij nog ff rust nodig heeft. Ik kan het niet volgen en ben zo verdrietig. Ik heb hem zijn rust gegund en begrip getoond. Heeft hij mij nou gewoon voor de gek gehouden al die tijd?

Ik denk het niet, maar ik denk dat hij voornamelijk stil heeft gestaan bij waar hij jou blij mee had kunnen maken of wat je verwachte van hem als antwoord op je berichtjes.

Uit eigen ervaring beantwoord ik ook vaak berichtjes die ik niet voel. Dus als iemand schrijft "ik hou van je en mis je" dan schrijf ik vaak terug dat ik die persoon mis en ervan hou, maar in werkelijkheid moet ik ervan kokhalzen als ik het schrijf.

Op dat moment denk ik teveel na over de behoefte van de ander en niet aan mijn eigen behoefte.

Maar dat neemt niet weg dat ik wel degelijk van die persoon hou.

Ik weet natuurlijk niet of dit ook het geval is bij jou vriend, maar als hij zich terug beter voelt en jullie kunnen erover praten, maak hier afspraken over. Deel met hem hoe je jezelf hierbij voelt, vertel hem wat je dwars zit.

Sterkte

Maar ik zal hem waarschijnlijk nooit meer kunnen vertellen wat het met me doet. Doet heel veel verdriet dat hij me zo uit zijn leven heeft gebannen. Terwijl ik er alleen maar al die tijd voor hem ben geweest. Zal hij mij uiteindelijk gaan missen en toch nog kontakt met me zoeken of is het boek gesloten voor hem? Hij heeft altijd gezegd dat ik zijn redder was en zonder mij had hij nooit deze stappen allemaal kunnen maken. Is hij dat allemaal vergeten opeens? Zo pijnlijk

Dat is vaak wel een dingetje voor iemand met borderline problematiek, het ene moment word je helemaal de hemel in geprezen en ben je zijn alles en nog geen dag later beteken je helemaal geen klote en kan je kapot vallen.

Mijn vrienden zijn het gewend dat ik hun om de zoveel tijd uit mijn leven verban en weken negeer en daarna komt het over het algemeen wel weer goed, maar in een relatie lijkt me dat lastiger en gewoon niet leuk

Zal hij kontakt met me zoeken uiteindelijk of is het voor hem nu definitief en zal ik nooit meer wat van hem horen? Is dat zo makkelijk voor hem? Het laatste wat hij mij zei is ik hou wel van je maar ik mis je niet. Daar is dan alles meegezegd voor hem. En ik blijf over met heel veel vragen en verdriet

Ik stuur je een virtuele knuffel, denk wel dat je die kan gebruiken.. Vind het naar om te lezen dat veel vragen onbeantwoord blijven en je veel verdriet heb

Ik durf het niet te zeggen of hij nog contact met je zoekt. En heb ook eigenlijk geen idee of het gemakkelijk voor hem is. Dat zijn vragen die alleen hij kan beantwoorden, maar als ik heel eerlijk mag zijn..

Ondanks dat je het nu niet voelt, maar hij doet je waarschijnlijk een plezier. Een relatie aangaan met iemand met borderline kan heel heftig zijn, ik zeg niet dat het onmogelijk is hé, maar het is absoluut een uitdaging waarin je stevig in je schoenen moet staan als partner.

Dankjewel. Ik heb momenteel veel verdiet ervan. Ik weet dat het niet onmogelijk is om een relatie te hebben met iemand met borderline want we hebben in anderhalf jaar zoveel stappen gezet. Heb hem overal in ondersteund. Hij is van zijn drugsverslaving af heeft een baan zijn medicatie aangepast. Goede passende hulp gezocht voor hem. Zijn dochtertje opgevangen als hij het niet kon. En zo kan ik nog ff doorgaan. Ik heb altijd geloofd in ons en dat maakt het zo pijnlijk dat hij dan nu onze relatie breekt.

Heel veel sterkte met deze lastige situatie! Ik weet niet hoe uw partner precies in elkaar zit, maar ikzelf merk dat ik periodes intens veel van iemand kan houden, maar ook heel angstig in de relatie kan staan. En vaak juist wanneer de relatie beter gaat en het veilig voelt, kan die liefde ineens van het ene op het andere moment verdwijnen. Dat is erg verwarrend voor zowel mezelf als de mensen om me heen, maar betekent niet dat die liefde niet echt was of dat de ander iets verkeerd heeft gedaan. Het probleem ligt eerder bij mezelf, ik heb een heel onstabiel beeld van mezelf en daardoor ook een heel instabiel beeld van wie bij mij past. Daarnaast ben ik de hele tijd onbewust op zoek naar hele intense pieken en dalen, en als de diepe dalen wegvallen, dan voelen de pieken ook niet meer zo intens. Omdat ik dan zelf ook niet goed weet wat er gebeurt, probeer ik net als uw partner afstand te nemen en mijn eigen gedachten op een rijtje te krijgen, juist uit respect voor de persoon van wie ik zo veel gehouden heb. Ik kan dan heel veel afstand voelen en deel dat ook met de ander, wederom uit respect omdat ik de ander niet voor de gek wil houden. Maar ik snap ook dat het als partner heel moeilijk is om te horen dat je geliefde ineens geen liefde meer voelt. Ik weet zelf ondertussen dat mijn gevoelens voor geliefden sterke pieken en dalen kunnen hebben, en dat de waarheid ergens in het midden ligt. Ik heb tijd en afstand nodig om te weten hoe ik me precies over iemand voel en hoe ik met deze persoon om wil gaan. Soms kan dat jaren duren, maar uiteindelijk bereikt het altijd een balans die ergens tussen die hele intense liefde en absolute afstand in ligt. Ik kan enkel uit eigen ervaring spreken, en weet niet hoe uw partner dit ervaart, maar ik vermoed dat dit hem ook zwaar valt en als hij dat nu nog niet voelt, zal dat later nog wel komen.

Weet in ieder geval dat het niet uw schuld is en u waarschijnlijk juist heel goed voor uw partner gezorgd heeft. Ik weet bijna zeker dat uw partner heel dankbaar is en de liefde niet gelogen is, maar dat hij meegesleept wordt door hele intense emoties waar hij weinig grip op heeft. Helaas is liefde heel complex voor mensen met borderline en is het moeilijk aan te voelen wanneer het echt is en je de juiste persoon gevonden hebt. Ik wens u het allerbeste en hoop dat u in ieder geval niet aan uzelf gaat twijfelen.

Ik ben helemaal leeg op het moment. Ik kom er gisteren achter dat hij nu opeens op tinder zit!!! Ik heb het met eigen ogen gezien via een kennis van mij. Daar heeft hij bij staan op zoek naar lange termijnrelatie. Mijn hele omgeving zegt dat hij een narcist is! En ze hebben mij stukje bij beetje kapot zien gaan. Ik heb hem altijd verdedigd dat hij borderline heeft en dat je daar begrip voor moet hebben. Zou ik het dan allemaal verkeerd gezien hebben of sterker nog niet hebben willen zien? Ik ging ook altijd naar hem want hij voelde zich fijner thuis. Hij kleineerde mij vaker zo erg als hij boos was. Hij ging nooit mee naar mijn vrienden. Ik wel naar zijn familie want vrienden heeft hij niet en zijn eigen broer kan hem nauwelijks verdragen. En er is nog wel meer gebeurt. Ik heb niks meer van hem vernomen en heeft zijn eigen Facebook aangemaakt. Heb ik daadwerkelijk te maken met een narcist kan mij dat iemand zeggen?! En hoe ga ik daar nu mee om want ik zit nog met heel veel vragen.

Ik zou proberen om dit los te laten Ook al beantwoord hij al je vragen, in hoever zou je hem nog geloven daarin?