Terug

Verhaal

GLI: oorlog in mijn hoofd

De GLI is een traject vol uitdagingen en soms bikkelhard. Ik weet inmiddels heel goed waar mijn pijnpunten zitten, maar om ingesleten patronen langdurig te doorbreken, daar is lef, heel veel lef voor nodig. En ik merk dat ik diep vanbinnen nog steeds oude overtuigingen heb. Ik maak wel degelijk vorderingen, ik heb genoeg om trots op te mogen zijn, maar het is gewoon ook al weken oorlog in mijn hoofd.

Alles wat met voeding, beweging en slapen te maken heeft, ligt onder een vergrootglas en ik veracht mezelf dat ik niet sterker ben en volledig durf te kiezen voor een gezonde levensstijl. De verleiding is soms te groot en dan verval ik in oud gedrag. Doseren lukt dan helemaal niet meer. Terwijl de interne spanningen de afgelopen tijd steeds groter werden, raakte ik niet zo lang geleden de welbekende bodem. René roept al weken dat ik hulp moet gaan zoeken, ik ben niet te genieten en een speelbal van mijn eigen emoties; vooral dat laatste is verschrikkelijk!!!

Ik zeg altijd in de lezingen die ik geef dat ik mijn borderline persoonlijkheidsstoornis heb geaccepteerd, maar sinds ik met de GLI gestart ben, twijfel ik daar erg aan. De borderline is zó aanwezig en dat akelige stemmetje in mij saboteert elke stap die ik zet. Het monster is niet langer volledig gekooid, hij heeft iets meer vrijheid en wacht geduldig af om mij te pakken als ik op mn zwakst ben. De zelfhaat is gegroeid en het frustreert me dat ik mijn zaakjes niet onder controle heb.

Hoog tijd voor versterking, dus. In overleg met de huisarts en René is mijn antidepressiva iets opgehoogd. Dat geeft me wat extra lucht. Alle prikkels kwamen keihard binnen en ik voelde me zo verschrikkelijk leeg, somber en angstig. Nu gaat het weer beter.

Daarnaast heb ik momenteel gesprekken met de praktijkondersteuner van de huisarts en zal mijn contact met de diëtiste intensiever worden. Omdat ik bij de GLI heel erg een klankbord mis qua ervaringen uitwisselen, hoop ik op deze manier mijn traject zo goed mogelijk vorm te geven en de steun te vinden die ik nodig heb.

Ik realiseer me af en toe dat ik echt wel goed bezig ben. Ik ben in de laatste 6 weken 1,5 kilo afgevallen sinds ik de app YAZIO gebruik. Ik ben nu in een half jaar 4 kilo kwijt en mijn taille is tot nu toe 10 centimeter geslonken. Het gaat langzaam, maar wel goed en beheerst. Met een beetje hulp van buitenaf, medicatie en de liefde van familie en vrienden pak ik mijn GLI-traject weer op. Kom op, Anika!

Anika Rooke


 

Geen reacties gevonden..