Een paar jaar geleden ging ik door een diepe mentale crisis. Van de ene op de andere dag was ik overal bang voor. Bang voor dit, bang voor dat. Bang, bang, bang. Het duurde een tijd, maar ik ben daarvan hersteld (ja, ja, ik weet ook wel dat ANGST als een sluw monster in een donker hoekje zijn wonden likt en een nieuwe kans afwacht).

Trouwjournalist Jeroen Den Blijker wilde naar aanleiding van mijn boek Een dun streepje toeval` weten of ik tips had. Hoe herstellen we van een mentale crisis? Dat is voor iedereen weer anders natuurlijk, er bestaat geen `geheim` of te volgen recept, er zijn geen vaste regels, tips of oefeningen - al zou je dat, gezien de tientallen zelfhulpboeken die maandelijks uitkomen bijna gaan geloven.

Toch een tip? Vaak zijn het de mensen in je leven die het verschil maken, en wanneer het je lukt om ondanks de klachten toch dingen te blijven doen, hoe moeilijk ook.

Ik deed vijf inzichten op, misschien heb jij er ook iets aan?

1. Vroeger bepaalt niet je hele leven (tenzij jij dat laat gebeuren).
2. Het is nooit te laat om je leven een andere wending te geven.
3. Het leven is deels maakbaar.
4. Verhalen vormen ons. Welke verhaal vertel je over jezelf?
5. De sleutel tot een goed leven is relaties, relaties, relaties (praat jij wel eens met vreemden?).

Welk inzicht heeft jou door je donkerste dagen geholpen?

Remke van Staveren