Bipolaire stoornis op de werkvloer
Ik heb weleens het gevoel gehad dat ik geen kans maakte op een hogere functie.

Hoe ga je om met een collega die last heeft van extreme stemmingswisselingen en daardoor onverwachts maandenlang kan uitvallen? Niet vanwege een lage weerstand, maar omdat diegene leeft met een bipolaire stoornis. Dit is het verhaal van Ellen Bakker-Denissen (43), die uit eigen ervaring weet hoe lastig het is om met psychische klachten te werken.

Ellen is tegenwoordig heel open over haar psychische aandoening. Dat is niet altijd zo geweest, mede door het taboe dat erop rust. In de media worden vooral de extreme gevallen uitgelicht,zegt ze. Denk aan mensen die in een psychose raken en domme dingen doen. Daardoor krijg je al snel een negatieve associatie met het ziektebeeld. Maar veel mensen met een bipolaire stoornis hebben net als ik gewoon een baan, een gezin en een sociaal leven. En juist over die kant is weinig bekend.

Waanbeelden

De effecten van een bipolaire stoornis zijn altijd in Ellens leven aanwezig geweest. Ze groeide op met een vader die gediagnosticeerd was met bipolaire stoornis type 1. Bij deze vorm ervaart iemand minstens één manische episode.

Als jong meisje merkte ik er weinig van. Maar toen ik op mijn 19e uit huis ging en naar Enschede verhuisde, ontspoorde hij. Hij had dan last van waanbeelden. Dan trommelde hij iedereen uit bed omdat hij dacht dat we bespied werden. Dat was heel onwerkelijk, want normaal gesproken was hij een charmante man, maar de stoornis veranderde hem volledig.

Depressies en hypomane periodes

Sinds vier jaar weet Ellen dat ze zelf ook een bipolaire stoornis heeft. De signalen waren er al langer, maar de diagnose kwam pas later. Ze maakte drie hypomane periodes mee periodes waarin ze extreem uitgelaten was, niet stil kon zitten of aan één stuk door praatte. Op werk liep ik soms rond als een kip zonder kop, terwijl ik als dataspecialist juist heel doelgericht moet werken.

Het andere uiterste kent ze ook: ze maakte vier depressieve episodes door. Ik had gehoopt dat ik daar beter mee om kon gaan, maar het blijft zwaar. Vooral de onvoorspelbaarheid is moeilijk. Ik heb geen controle over wanneer het begint of stopt. In die periodes lukt zelfs iets simpels als mijn kinderen naar school brengen niet. Dan zit er zoveel spanning in mijn lijf. Het is alsof je de hele dag zenuwachtig bent.

Op de werkvloer

Ellen weet uit ervaring dat een bipolaire stoornis niet alleen impact heeft op je privéleven, maar ook op werk. In het beste geval is er begrip, in het slechtste word je als mens aangetast. Ik had soms het gevoel dat ik geen kans maakte op een hogere functie uit angst dat ik zou uitvallen. Tegelijkertijd zijn er ook werkgevers geweest die daar geen probleem van maakten. Door er open over te zijn, los je al veel op.

Ellen gebruikt haar kennis nu om teammanagers en werknemers te helpen om psychische problemen bespreekbaar te maken. Wat zijn volgens haar de dos & donts?

BRON: Tubantia

Verslaggever: Rebecca de Graaf

Fotobron: © Vincent Jannink